LED های سنسور؟

علاوه بر همه کاربردهای متداول LED ها، از آنها در ساخت فتودیود ها در شناسای نور استفاده می شود. این قابلیت ممکن است در موارد مختلفی، مانند: تشخیص شدت نور محیط مورد استفاده قرار گیرد. LED در جایگاه یک فتودیود، به طول موج های خاصی (طول موج هایی که در بازه طول موجی که غالبا اندازه می گیرد، نباشند) حساسیت نشان می دهد. به طور مثال LED سبز، به نور آبی و نورهای سبز با طیف رنگ متفاوت، حساس است. اما به نور قرمز و نور زرد حساسیت ندارد. از این دیودها می توان در طراحی های مختلف هم به عنوان انتشار دهنده نور و شناسگر نور استفاده کرد(البته به طور مجزا و نه تواما).
ساختار
فتودیودها مانند سایر دیود ها از پیوندN ,P ساخته شده اند اما در محل اتصال نیمه هادی ها، جهت جذب نور ، از مواد شفافو لنزهای خیلی کوچک استفاده می کنند. فتودیود همیشه در بایاس معکوس به کار می رود و با تابش نور به محل اتصال نیمه های های آن ، پیوندهای کووالانس موجود در ناحیه تخلیه در اثر انرژی نور تابیده شده شکسته شده و جریان معکوس فتودیود افزایش می یابد . هر چه نور تابیده شده به محل اتصال نیمه هادی ها بیشتر باشد مقدار جریان معکوس فتودیود بیشتر می شود و بر عکس ، هر چه نور تابیده شده به محل پیوند کمتر باشد مقدار جریان معکوس فتودیود کمتر می شود.
پاسخ فرکانسی
این LED ها در طول موج های باند باریک کار می کنند. محدوده پاسخ فرکانسی آنها از 400 تا 1000 نانومتر می باشد(نزدیک به طول موجIR) و برای آشکارسازی طول موج های خاص، همانند سایر آشکارسازها به فیلتر نیاز دارند. از معایب این نوع آشکارساز، عمر کم فیلتر می باشد.
در شکل زیر طول موج رنگ های مختلف و محدوده پاسخ آشکارسازها را مشاهده می کنید.

منبع:
https://en.wikipedia.org/wiki/LED_circuit#LED_as_light_sensor
http://www.instructables.com/id/LEDs-as-light-sensors/